Biografie Hans Wiesman
7 mei 1918 – 19 augustus 1988
De beeldend kunstenaar Hans Wiesman is op 7 mei 1918 geboren te Sloten (tegenwoordig gemeente Amsterdam).
Hans Wiesman studeerde aan de Kunstnijverheidsschool te Maastricht en onder leiding van professor Röling aan de Rijksacademie te Amsterdam.
De ambachtelijke zijde van wandschilderingen leerde hij volgens eigen zeggen spelenderwijs van Matthieu Wiegman en Kees Verwey.
In zijn beginjaren als beeldend kunstenaar verwerkte hij het verworvene naar zijn persoonlijke opvatting. Hij trad toen zelden met zijn eigen werk naar buiten.
Samen met zijn jaargenoot van de Rijksacademie Constant Nieuwenhuys maakte Hans Wiesman in 1946 een reis naar Parijs. In de galerie Pierre Loeb ontmoetten zij Asger Jorn. Hans Wiesman stond zo aan de wieg van de Cobrabeweging. Zijn werk is daarom verwant aan de geest van die beweging.
De jonge Franse criticus René Renne schreef na een kennismaking met hen in 1947: “jonge Nederlandse kunstenaars als Constant, Wiesman, Kouwenaar en Ten Holt proberen hun ‘sentiment intimes’ uit te drukken door middel van kleur.”
Tijdens diezelfde reis bezocht Hans Wiesman het stamcafé van Sartre, café de Flore, waar hij werd voorgesteld aan Giacometti.
Terug in Haarlem raakte Hans Wiesman betrokken bij het Haarlems Kunstleven. In 1949 verenigde hij zich met andere kunstenaars en kunstminnenden in de sociëteit de Teisterbant.
Hans Wiesman
Hoewel hij sinds 1951 in Bentveld, gemeente Zandvoort woonde, was hij in de Haarlemse kunstwereld graag gezien en had zijn woord daar gezag.
In die periode trad een aantal modern georiënteerde kunstenaars en beeldhouwers uit de vereniging “Kunst Zij Ons Doel”. Met hen richtte Hans Wiesman “De Groep” op. Binnen De Groep was Hans Wiesman een inspirerend en bindend figuur.
Op bescheiden schaal deed Hans Wiesman mee aan een aantal groepstentoonstellingen: De Jonge Kunst 1948 in Galerie Picturaal Venster, Start, tentoonstellingen van De Groep en een expositie van internationaal grafiek bij kunsthandel Leffelaar.
Daarnaast heeft Hans Wiesman als lid van de Vishal-commissie een aantal tentoonstellingen van moderne nationale en internationale beeldende kunstenaars ingericht, die de kunstliefhebbers van toen niet gauw vergaten.
In zijn woonplaats Bentveld was Hans Wiesman zeer productief en filosofeerde hij met vakgenoten en kunstvrienden veel over kunst.
Hans Wiesman werkte veelal in de verborgenheid, waardoor het moeilijk was zijn werk te overzien. Door de aandacht die het monumentale werk van Hans Wiesman de afgelopen jaren heeft gekregen, werd bij velen de nieuwsgierigheid naar zijn vrije werk gewekt.
Zijn omvangrijke en veelzijdige oeuvre is de laatste jaren uitgebreid in kaart gebracht, zodat thans een overzicht van de verschillende facetten van zijn rijke verscheidenheid aan werken bestaat.
Het meest bijzondere van zijn grote en veelzijdige talent was zijn ongewone gevoel (bijna instinct) voor architectuur. In de vijftiger en zestiger jaren van de 20e eeuw ontwierp Hans Wiesman de meeste van zijn monumentale werken. Hans Wiesman overleed vrij onverwacht op 19 augustus 1988.
Werk van Hans Wiesman is onder anderen aangekocht door het Rijk, de gemeente Haarlem en het Frans Hals museum te Haarlem.
